ATP Rotterdam | 02/10 18:30 | 26 | [95] Andy Murray v Felix Auger Aliassime [9] | 3-6,4-6 | |
ATP Rotterdam | 02/09 18:30 | 25 | [31] Alexander Bublik v Andy Murray [95] | 6-7,4-6 | |
Australian Open | 01/20 06:30 | 24 | [113] Andy Murray v Taro Daniel [120] | 4-6,4-6,4-6 | |
Australian Open | 01/18 04:00 | 23 | [23] Nikoloz Basilashvili v Andy Murray [113] | 1-6,6-3,4-6,7-6,4-6 | |
ATP Sydney | 01/15 08:50 | 29 | [20] Aslan Karatsev v Andy Murray [135] | 6-3,6-3 | |
ATP Sydney | 01/14 05:15 | 28 | [25] Reilly Opelka v Andy Murray [135] | 7-6,4-6,4-6 | |
ATP Sydney | 01/13 06:35 | 27 | [45] David Goffin v Andy Murray [135] | Retired | |
ATP Sydney | 01/12 09:50 | 26 | [135] Andy Murray v Nikoloz Basilashvili [23] | 6-7,7-6,6-3 | |
ATP Sydney | 01/11 08:00 | 25 | [345] Viktor Durasovic v Andy Murray [135] | 3-6,1-6 | |
ATP Melbourne | 01/04 04:25 | 25 | [76] Facundo Bagnis v Andy Murray [134] | 6-3,5-7,6-3 | |
Mubadala World Tennis Championship | 12/18 15:00 | - | [5] Andrey Rublev v Andy Murray [134] | 6-4,7-6 | |
Mubadala World Tennis Championship | 12/17 15:00 | - | [6] Rafael Nadal v Andy Murray [134] | 3-6,5-7 | |
Mubadala World Tennis Championship | 12/16 14:00 | - | [25] Daniel Evans v Andy Murray [134] | 3-6,2-6 | |
ATP Sztokholm | 11/11 17:00 | 27 | [143] Andy Murray v Tommy Paul [52] | 2-6,6-3,3-6 | |
ATP Sztokholm | 11/10 17:00 | 26 | [10] Jannik Sinner v Andy Murray [143] | 6-7,3-6 | |
ATP Sztokholm | 11/09 17:30 | 25 | [143] Andy Murray v Viktor Durasovic [354] | 6-1,7-6 | |
ATP Paryż | 11/01 18:30 | 24 | [144] Andy Murray v Dominik Koepfer [58] | 4-6,7-5,6-7 | |
ATP Paryż | 11/01 18:30 | 24 | Andy Murray v Jenson Brooksby | Cancelled | |
ATP Wiedeń | 10/27 15:30 | 26 | [156] Andy Murray v Carlos Alcaraz [42] | 3-6,4-6 | |
ATP Wiedeń | 10/25 16:35 | 25 | [10] Hubert Hurkacz v Andy Murray [156] | 4-6,7-6,3-6 | |
ATP Antwerpia | 10/21 16:35 | 26 | [172] Andy Murray v Diego Schwartzman [14] | 4-6,6-7 | |
Tie Break Tens - Dubaj | 10/21 11:37 | - | Andy Murray v Roger Federer | 0-0 | |
ATP Antwerpia | 10/19 16:30 | 25 | [48] Frances Tiafoe v Andy Murray [172] | 6-7,7-6,6-7 | |
ATP Indian Wells | 10/12 22:15 | 25 | [121] Andy Murray v Alexander Zverev [4] | 4-6,6-7 | |
ATP Indian Wells | 10/10 19:50 | 24 | [38] Carlos Alcaraz v Andy Murray [121] | 7-5,3-6,2-6 | |
ATP Indian Wells | 10/09 02:40 | 23 | [121] Andy Murray v Adrian Mannarino [51] | 6-3,6-2 | |
ATP San Diego | 10/01 00:30 | 26 | [109] Andy Murray v Casper Ruud [10] | 5-7,4-6 | |
ATP San Diego | 09/29 00:30 | 25 | [94] Denis Kudla v Andy Murray [109] | 3-6,2-6 | |
ATP San Diego | 09/29 00:30 | 25 | Kei Nishikori v Andy Murray | Cancelled | |
ATP Metz | 09/24 13:40 | 27 | [13] Hubert Hurkacz v Andy Murray [113] | 7-6,6-3 |
Andy Murray, właśc. sir Andrew Barron Murray, OBE (ur. 15 maja 1987 w Glasgow) – brytyjski oraz szkocki tenisista, dwukrotny mistrz olimpijski w grze pojedynczej (2012 i 2016) oraz srebrny medalista w grze mieszanej z Londynu (2012), zwycięzca US Open 2012, Wimbledonu 2013 i Wimbledonu 2016, triumfator ATP World Tour Finals 2016, pasowany na Rycerza Kawalera, oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, od 7 listopada 2016 do 20 sierpnia 2017 lider rankingu ATP w grze singlowej, reprezentant Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa i zdobywca tego trofeum w sezonie 2015.
Jest synem trenerki tenisowej i treningi rozpoczął w wieku 3 lat. Jako 8-latek przeżył masakrę w szkole w Dunblane (13 marca 1996), w której szaleniec zastrzelił szesnaście osób (głównie uczniów). Od 15. roku życia trenował w Barcelonie. Zaliczał się do czołowych juniorów na świecie, w 2003 wygrał w tej kategorii wiekowej Canadian Open, rok później US Open. Był również w półfinale debla juniorów w US Open 2004, występując ze starszym bratem Jamiem. W 2003 roku uplasował się na 6. miejscu, a rok później na 10. miejscu światowego rankingu juniorów. Występy juniorskie zakończył półfinałem French Open 2005.
W kwietniu 2005 roku rozpoczął oficjalnie karierę zawodową. W cyklu ATP World Tour debiutował już w kwietniu 2005, dzięki przyznanej dzikiej karcie na turniej w Barcelonie. W czerwcu 2005 roku otrzymał również dziką kartę na londyński turniej w Queen’s Club, gdzie dotarł do III rundy, pokonując m.in. Amerykanina Taylora Denta (przegrał ze Szwedem Thomasem Johanssonem). Także do III rundy dotarł na Wimbledonie, notując zwycięstwa nad Szwajcarem Bastlem i rozstawionym Czechem Štěpánkiem. Przegrał dopiero z Argentyńczykiem Nalbandianem w pięciu setach, nie wykorzystując prowadzenia 2:0 w setach. Dzięki znacznemu awansowi w rankingu światowym Murray mógł występować w turniejach ATP World Tour. Doszedł m.in. do II rundy turnieju w Cincinnati (ponownie pokonał Taylora Denta), a także do II rundy w wielkoszlemowym US Open (pokonał w pięciu setach Rumuna Pavela, przegrał później – również w pięciu setach – z Francuzem Arnaudem Clémentem).
Po osiągnięciu finału w turnieju w Bangkoku (pokonał m.in. Ginepriego, przegrał z Federerem) awansował do czołowej setki rankingu. Jesienią 2005 roku dotarł do ćwierćfinału w Bazylei, pokonując m.in. w prestiżowym pojedynku wieloletniego lidera brytyjskiego tenisa Tima Henmana. W lutym 2006 roku Murray odniósł pierwsze zwycięstwo turniejowe, w amerykańskim San José pokonując m.in. Mardy Fisha, Andy Roddicka i w finale Lleytona Hewitta. Dzięki temu sukcesowi awansował na 41. miejsce w rankingu światowym (w marcu 2006) i przez dwa miesiące był pierwszą rakietą Wielkiej Brytanii (w maju 2006 wyprzedził go Greg Rusedski).
Po raz pierwszy do zespołu narodowego w Pucharze Davisa został powołany we wrześniu 2004 roku, ale w przegranym meczu z Austrią nie wystąpił. Debiutował w marcu 2005 roku w deblu przeciwko Izraelowi, zostając tym samym najmłodszym reprezentantem Wielkiej Brytanii w tym turnieju. We wrześniu 2005 roku nie zdobył punktu w barażu o grupę światową ze Szwajcarami, bez powodzenia grał także w meczu z Serbią i Czarnogórą w kwietniu 2006 roku.
Podczas turnieju na Wimbledonie w 2005 roku doszedł najdalej ze wszystkich singlistów gospodarzy. W tym samym czasie w głosowaniu zorganizowanym przez szkocki oddział BBC uznano Murraya sportową osobowością roku.
Największymi sukcesami Andy’ego Murraya są zwycięstwa w wielkoszlemowych turniejach US Open 2012, Wimbledon 2013, Wimbledon 2016, kończącym sezon turnieju ATP World Tour Finals 2016 oraz złote medale na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 i 2016. Brytyjczyk osiągnął także osiem finałów turniejów wielkoszlemowych: US Open 2008, Australian Open 2010, Australian Open 2011, Wimbledon 2012, Australian Open 2013, Australian Open 2015, Australian Open 2016 oraz French Open 2016.
7 listopada 2016, po zwycięstwie w turnieju BNP Paribas Masters w Paryżu, Murray (jako pierwszy Brytyjczyk w historii) znalazł się na czele rankingu singlowego ATP.