ATP Toronto | 08/08 16:30 | 24 | [39] Lorenzo Sonego v Andy Murray [40] | 6-7,0-6 | |
ATP Washington | 08/04 18:25 | 26 | [9] Taylor Fritz v Andy Murray [44] | 6-7,6-3,6-4 | |
ATP Washington | 08/02 20:00 | 25 | [70] Brandon Nakashima v Andy Murray [44] | 6-7,4-6 | |
Wimbledon | 07/07 15:25 | 24 | [40] Andy Murray v Stefanos Tsitsipas [5] | 6-7,7-6,6-4,6-7,4-6 | |
Wimbledon | 07/04 14:50 | 23 | [268] Ryan Peniston v Andy Murray [40] | 3-6,0-6,1-6 | |
ATP Queens | 06/20 16:15 | 25 | [18] Alex De Minaur v Andy Murray [38] | 6-3,6-1 | |
Challenger Nottingham | 06/18 10:00 | 29 | [44] Andy Murray v Arthur Cazaux [181] | 6-4,6-4 | |
Challenger Nottingham | 06/17 16:05 | 28 | [44] Andy Murray v Nuno Borges [73] | 6-3,6-2 | |
Challenger Nottingham | 06/16 17:10 | 27 | [44] Andy Murray v Dominic Stricker [117] | 7-6,7-5 | |
Challenger Nottingham | 06/15 16:35 | 26 | [44] Andy Murray v Hugo Grenier [127] | 6-3,7-5 | |
Challenger Nottingham | 06/13 16:05 | 25 | [44] Andy Murray v Joris De Loore [194] | 6-3,6-4 | |
Challenger Surbiton | 06/11 13:00 | 29 | [134] Jurij Rodionov v Andy Murray [43] | 3-6,2-6 | |
Challenger Surbiton | 06/10 12:40 | 28 | [76] Jordan Thompson v Andy Murray [43] | 6-7,3-6 | |
Challenger Surbiton | 06/09 14:20 | 27 | [69] Jason Kubler v Andy Murray [43] | 6-3,3-6,4-6 | |
Challenger Surbiton | 06/07 14:35 | 26 | [173] Bu Yunchaokete v Andy Murray [43] | 6-7,4-6 | |
Challenger Surbiton | 06/05 12:40 | 25 | Hyeon Chung v Andy Murray | 3-6,2-6 | |
Challenger Bordeaux | 05/17 15:45 | 26 | [84] Stan Wawrinka v Andy Murray [42] | 6-3,6-0 | |
ATP Rzym | 05/10 17:00 | 23 | [130] Fabio Fognini v Andy Murray [42] | 6-4,4-6,6-4 | |
Challenger Aix en Provence | 05/07 13:00 | 29 | [17] Tommy Paul v Andy Murray [52] | 6-2,1-6,2-6 | |
Challenger Aix en Provence | 05/06 13:40 | 28 | [52] Andy Murray v Harold Mayot [241] | 7-5,6-1 | |
Challenger Aix en Provence | 05/05 12:55 | 27 | [52] Andy Murray v Luca Van Assche [86] | 6-2,7-6 | |
Challenger Aix en Provence | 05/04 14:40 | 26 | [52] Andy Murray v Laurent Lokoli [187] | 6-4,5-7,6-3 | |
Challenger Aix en Provence | 05/03 13:10 | 25 | [52] Andy Murray v Gael Monfils [322] | 6-3,6-2 | |
ATP Madryt | 04/27 15:25 | 23 | [164] Andrea Vavassori v Andy Murray [52] | 6-2,7-6 | |
ATP Monte Carlo | 04/10 13:30 | 24 | [19] Alex De Minaur v Andy Murray [57] | 6-1,6-3 | |
ATP Miami | 03/22 20:30 | 23 | [52] Andy Murray v Dusan Lajovic [76] | 4-6,5-7 | |
ATP Indian Wells | 03/14 01:05 | 25 | [56] Jack Draper v Andy Murray [55] | 7-6,6-2 | |
ATP Indian Wells | 03/11 21:45 | 24 | [55] Andy Murray v Radu Albot [109] | 6-4,6-3 | |
ATP Indian Wells | 03/11 21:30 | 24 | Andy Murray v Pablo Carreno Busta | Cancelled | |
ATP Indian Wells | 03/09 22:35 | 23 | [61] Tomas Martin Etcheverry v Andy Murray [55] | 7-6,1-6,4-6 |
Andy Murray, właśc. sir Andrew Barron Murray, OBE (ur. 15 maja 1987 w Glasgow) – brytyjski oraz szkocki tenisista, dwukrotny mistrz olimpijski w grze pojedynczej (2012 i 2016) oraz srebrny medalista w grze mieszanej z Londynu (2012), zwycięzca US Open 2012, Wimbledonu 2013 i Wimbledonu 2016, triumfator ATP World Tour Finals 2016, pasowany na Rycerza Kawalera, oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, od 7 listopada 2016 do 20 sierpnia 2017 lider rankingu ATP w grze singlowej, reprezentant Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa i zdobywca tego trofeum w sezonie 2015.
Jest synem trenerki tenisowej i treningi rozpoczął w wieku 3 lat. Jako 8-latek przeżył masakrę w szkole w Dunblane (13 marca 1996), w której szaleniec zastrzelił szesnaście osób (głównie uczniów). Od 15. roku życia trenował w Barcelonie. Zaliczał się do czołowych juniorów na świecie, w 2003 wygrał w tej kategorii wiekowej Canadian Open, rok później US Open. Był również w półfinale debla juniorów w US Open 2004, występując ze starszym bratem Jamiem. W 2003 roku uplasował się na 6. miejscu, a rok później na 10. miejscu światowego rankingu juniorów. Występy juniorskie zakończył półfinałem French Open 2005.
W kwietniu 2005 roku rozpoczął oficjalnie karierę zawodową. W cyklu ATP World Tour debiutował już w kwietniu 2005, dzięki przyznanej dzikiej karcie na turniej w Barcelonie. W czerwcu 2005 roku otrzymał również dziką kartę na londyński turniej w Queen’s Club, gdzie dotarł do III rundy, pokonując m.in. Amerykanina Taylora Denta (przegrał ze Szwedem Thomasem Johanssonem). Także do III rundy dotarł na Wimbledonie, notując zwycięstwa nad Szwajcarem Bastlem i rozstawionym Czechem Štěpánkiem. Przegrał dopiero z Argentyńczykiem Nalbandianem w pięciu setach, nie wykorzystując prowadzenia 2:0 w setach. Dzięki znacznemu awansowi w rankingu światowym Murray mógł występować w turniejach ATP World Tour. Doszedł m.in. do II rundy turnieju w Cincinnati (ponownie pokonał Taylora Denta), a także do II rundy w wielkoszlemowym US Open (pokonał w pięciu setach Rumuna Pavela, przegrał później – również w pięciu setach – z Francuzem Arnaudem Clémentem).
Po osiągnięciu finału w turnieju w Bangkoku (pokonał m.in. Ginepriego, przegrał z Federerem) awansował do czołowej setki rankingu. Jesienią 2005 roku dotarł do ćwierćfinału w Bazylei, pokonując m.in. w prestiżowym pojedynku wieloletniego lidera brytyjskiego tenisa Tima Henmana. W lutym 2006 roku Murray odniósł pierwsze zwycięstwo turniejowe, w amerykańskim San José pokonując m.in. Mardy Fisha, Andy Roddicka i w finale Lleytona Hewitta. Dzięki temu sukcesowi awansował na 41. miejsce w rankingu światowym (w marcu 2006) i przez dwa miesiące był pierwszą rakietą Wielkiej Brytanii (w maju 2006 wyprzedził go Greg Rusedski).
Po raz pierwszy do zespołu narodowego w Pucharze Davisa został powołany we wrześniu 2004 roku, ale w przegranym meczu z Austrią nie wystąpił. Debiutował w marcu 2005 roku w deblu przeciwko Izraelowi, zostając tym samym najmłodszym reprezentantem Wielkiej Brytanii w tym turnieju. We wrześniu 2005 roku nie zdobył punktu w barażu o grupę światową ze Szwajcarami, bez powodzenia grał także w meczu z Serbią i Czarnogórą w kwietniu 2006 roku.
Podczas turnieju na Wimbledonie w 2005 roku doszedł najdalej ze wszystkich singlistów gospodarzy. W tym samym czasie w głosowaniu zorganizowanym przez szkocki oddział BBC uznano Murraya sportową osobowością roku.
Największymi sukcesami Andy’ego Murraya są zwycięstwa w wielkoszlemowych turniejach US Open 2012, Wimbledon 2013, Wimbledon 2016, kończącym sezon turnieju ATP World Tour Finals 2016 oraz złote medale na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 i 2016. Brytyjczyk osiągnął także osiem finałów turniejów wielkoszlemowych: US Open 2008, Australian Open 2010, Australian Open 2011, Wimbledon 2012, Australian Open 2013, Australian Open 2015, Australian Open 2016 oraz French Open 2016.
7 listopada 2016, po zwycięstwie w turnieju BNP Paribas Masters w Paryżu, Murray (jako pierwszy Brytyjczyk w historii) znalazł się na czele rankingu singlowego ATP.