Szwajcaria

Reprezentacja Szwajcarii w piłce nożnej mężczyzn – zespół biorący udział w imieniu Szwajcarii w zawodach piłkarskich. Jeden z pionierów piłki nożnej. Pierwsze lokalne kluby powstawały tam już od lat 60. XIX wieku. W roku 1899 szwajcarski emigrant Hans Gamper założył w stolicy Katalonii klub FC Barcelona. W 1958 ówczesny selekcjoner reprezentacji Szwajcarii Karl Rappan wymyślił system gry oparty na twardej obronie (verrou, tzw. "szwajcarski rygiel"). Pochodną od tej właśnie koncepcji jest włoskie catenaccio.

Szwajcarski Związek Piłki Nożnej został powołany pod koniec XIX wieku. Od roku 1904 Szwajcaria jest członkiem FIFA, a od 1954 – UEFA. Największy sukces na arenie międzynarodowej odnieśli w roku 1924, kiedy na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu ich zespół zdobył srebrny medal.

Najlepsze wyniki w finałach mistrzostw świata (ćwierćfinał) osiągali w latach 1934, 1938 i 1954.

Od 2001 do 2008 roku selekcjonerem kadry był Jakob Kuhn, pierwszy od 1989 roku Szwajcar na tym stanowisku. Najpierw po ośmioletniej przerwie wprowadził Szwajcarów do mistrzostw Europy, a dwa lata później – do Mundialu 2006. Na tym drugim turnieju jego podopieczni zajęli w rozgrywkach grupowych pierwsze miejsce (wyprzedzili m.in. przyszłych wicemistrzów świata Francuzów), ale w 1/8 finału nie dali rady Ukraińcom.

Na sukces reprezentacji złożyły się także dobre występy najlepszego w ostatnim czasie klubu szwajcarskiego FC Basel. Zespół prowadzony od 2000 roku przez Christiana Grossa w sezonie 2002-2003 jako drugi zespół ze Szwajcarii awansował do fazy grupowej Ligi Mistrzów. Wyprzedził w niej Liverpool i Spartak Moskwa i z drugiego miejsca awansował do dalszych gier, gdzie jednak nie dał rady Manchesterowi United, Juventusowi i Deportivo La Coruña.

Trzon drużyny narodowej stanowili zawodnicy młodzi, głównie dawni podopieczni Kuhna z reprezentacji juniorskich i młodzieżowych. W bramce pewną pozycję miał Pascal Zuberbühler, zawodnik wprawdzie wtedy już 36-letni, ale tuż przed nim występowali 24-letni wówczas Philipp Degen z Borussii Dortmund i o dwa lata młodszy Philippe Senderos, który wraz z londyńskim Arsenalem wystąpił w finale Ligi Mistrzów 2005-06. Liderem drugiej linii był Johann Vogel z Blackburnu Rovers. Ostatnio coraz pewniejszą pozycję mają pomocnicy Tranquillo Barnetta (31, Philadelphia Union), Valon Behrami (31, Watford F.C.) i Blerim Džemaili (32, Genoa CFC). Miejsce w ataku zarezerwowane było dla Alexandra Freia (wówczas 28-letniego zawodnika FC Basel), do niedawna jednego z najskuteczniejszych napastników Ligue 1 w barwach Stade Rennais

Sam Kuhn wielokrotnie podkreślał, że jego młodzi piłkarze powinni rozkwitnąć dopiero na Euro 2008, którego Szwajcaria była współgospodarzem. Jednak Szwajcarzy zakończyli udział w tym turnieju na fazie grupowej.

Po Euro 2008, Kuhn zakończył pracę z kadrą. Od 1 lipca 2008 reprezentację prowadził Ottmar Hitzfeld. Po zakończeniu Mundialu w 2014 podał się do dymisji. Zastąpił go Vladimir Petković.

Od lat 90. XX w. piłkarze Szwajcarii występują pod flagą prostokątną – jest ona prezentowana podczas grania hymnu przed meczem. Na koszulkach widnieje zaś flaga kwadratowa.